Deze diptiek is het eerste werk uit een nieuwe serie over digitalisering, automatisering en “compartmentalising.” Die compartmentalising is tegelijkertijd het organiseren en het verknippen van beeld en geest. Recaptcha refereert aan een computersysteem dat ontworpen is om vast te stellen dat een gebruiker een mens is. Hierdoor bewijs je dat je geen robot bent, hoewel je bestaan volledig vervlochten is met de digitale wereld. Door de overvloed aan digitale beelden is de natuurlijke wereld onwerkelijk of virtueel geworden. De grens tussen werkelijkheid, dromen en de virtuele wereld vervaagt. Het versplinterde uitzicht in dit schilderij toont een achtertuin en de heuvels van San Francisco, een stad gedomineerd door Silicon Valley. De schaal perziken, pruimen en abrikozen vormt het centrum rondom een gesprek over behoeftes aan fysieke schoonheid, technologie en dat wat ons voedt.